Adı: Süper Dadı
Yazarı: Betül Güçlü
Yayınevi: Müptela Yayınları
Sayfa Sayısı: 264
Goodreads Puanı: -
Seri: -
Puanım: 2,5
Âşıksanız;
Dağları delebilirsiniz, “Ferhat” derler,
Çölleri aşabilirsiniz, “Mecnun” derler,
Canınıza kıyabilirsiniz, “Romeo” derler,
Ya iki küçük sevimli canavarın tüm sorumluluğunu alıp, kalplerini çalar ve oradan sevdiğiniz kadına ulaşmayı başarırsanız?
İşte o zaman, “Süper Dadı” derler.
Efran’ın verdiği zorlu, eğlenceli, acılı ve sevimli mücadeleyi okurken aşk uğruna girilebilecek en güzel sınavlardan birine şahit olacaksınız.
Beril, Baler, Sare ve Efran’ın “aile”si sizi de aralarına alacak kadar sevgi dolu; gerçek bir aile olmak için kan bağından daha fazla ihtiyacımız olan tek şey de bu.
Aslında bu kitap yakın zamanda okumayı planladıklarım arasında değildi fakat kitaplığımda ne var ne yok diye bakınırken birden dikkatimi çekti ve okumak istedim. Daha önce Betül Güçlü'nün Muzlu Pastam'ını okumuştum ve pek beğendiğim söylenemezdi. (Okuduğun ilk kitabı sevmediysen neden ikincisini aldın? 🤔 diyorsanız: ikisini de aynı anda almıştım ... çünkü zeka. 😂) Muzlu Pastam'da sevemediğim birkaç şey Süper Dadı'da da vardı ama ben SD'yi daha çok sevdim açıkçası. 💁🏻
Kitabın konusunun kendi türünde orijinal olduğunu düşünüyorum, sonuçta başka hangi kitapta, koskoca CEO işini gücünü bırakıp sevdiği kadının kalbini kazanmak için çocuklarının bakıcısı olarak işe giriyor ki? Yani ben bilmiyorum varsa siz yorum atıverin bi zahmet. 😂 Bunun bir mizah kitabı olduğunu ve bazı şeylerin "saçma" gelebileceğini, amacın okuyucuyu güldürmek olduğunu aklımda tutarak okudum ve genel olarak karakterlerin davranışlarından rahatsız olmadım. Hatta yer yer tebessüm ettiğim, çocukların şebekliklerine güldüğüm bile oldu. 😁
Ama aynı zamanda kitap fazla yüzeyseldi. Belki ben çok şey bekliyordum, emin değilim, fakat kitabın cidden tek olayı Efran'ın Beril'in kalbini kazanmaya çalışmasıydı ve 260 sayfa tamamen bundan ve çocuklarla Efran'ın komik muhabbetlerinden oluşuyordu. Belki arkaplanda bir olay ya da bir şeyler daha dönüyor olsa daha sevebilirdim fakat kitap bu haliyle fazla... basit geldi bana. 😔
Ne zaman karakterlerin psikolojik durumlarıyla ilgili bir yere değinilse, uzun (ya da bana uzun gelen) açıklamalara gidilmişti ve bu da beni biraz sıktı. Okurken detaylara dikkat etmeyi ve açıkça söylenmeyen şeyleri kendim keşfetmeyi seven biriyim, ama bu kitapta bundan hiç yoktu, o yüzden pek keyif alamadım o açıdan. 😅
Eğer türün okuyucusuysanız (ve yer yer düzeltilmesi atlanılmış yazım hatalarını görmezden gelebiliyorsanız) eğlenerek okuyabilirsiniz. Hızlı okunan, akıcı, yer yer güldüren, sevimli ve tatlış bir kitaptı. Sadece hedef kitlesi içinde yer almıyordum. 😅
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder