Athena'nın Güncesi

Ellie, bir dolandırıcı, bir hırsız, profesyonel bir yalancı. Aynı zamanda, kendisine çektirdiklerini dünyaya ödetmek isteyen bir kaybeden. Küllerinden doğmak için büyüdüğü kasabaya geri dönüyor.

Camden, bir dövme sanatçısı, kendisi olmaya çalışırken aldığı yaraları sarmaya uğraştıkça batıyor. Yıllar sonra ortaya çıkan eski aşkı Ellie işleri daha da karıştırıyor.

Javier, kendisini dolandırıp kaçan Ellie'nin peşine düşmüş azılı bir suçlu. Ellie'yi her ne pahasına olursa olsun elde etmek istiyor.

Bir kazananı, iki kaybedeni olan bu kedi fare oyununda kozunu doğru oynayan tüm dengeleri altüst ediyor.

Bu baş döndürücü oyuna var mısınız?

"Bu muhteşem hikâyeye kendinizi tamamen kaptırabilirsiniz, dikkatli olun."

Usa Today

"Bu kitabı Quentin Tarantino ve Martin Scorsese birlikte yazmış gibi. Ateşli, seksi, romantik ve heyecan dolu."

Publishers Weekly

"Tehlikenin sınırlarında dolaşan modern romanları sevenler; karanlık, cesur ve seksi bir dille yazılmış Günahlar ve İğneler'i çok sevecek."

Xpresso Reads
Herkese merhaba! Olimpos Günceleri çerçevesinden çıkmadan düzenlediğimiz okuma etkinliğimize hoş geldiniz. *Kibar bir ev sahibi edasıyla selamlar* On beş tatilde olduğumuz gerekçesiyle daha rahat bir şeyler yapalım istemiştik, ayrıca bu kitap gerçekten merak ettiğimiz bir kitaptı ve sonunda okuyabilmiş olduğum için çok mutluyum. İlk çıktığında gerçekten çok duymuştum da bir türlü fırsat yakalayamamıştım okumak için, bu zamana kısmetmiş.
Yorumuma tam olarak geçmeden önce, benden önce yorumlarını yayınlayan Olimposuların Günahlar ve İğneler hakkında ne düşündüklerini - eğer merak ediyorsanız - öğrenebilin diye linkleri ekliyorum:
Afrodit'in Güncesi - Günahlar ve İğneler
Demeter'in Güncesi - Günahlar ve İğneler

*Derin bir iç çeker* Nereden başlasam, nereden başlasam... Çok kısa sayılamayacak, 400 sayfalık bir kitap olmasına rağmen eğer vaktim olsaydı, bir oturuşta bitirebileceğim tarzda bir kitaptı. Başlarında kitabın içine girmekte biraz zorlanmış olsam da - Ellie karakterine alışmam biraz zaman aldı - başardıktan sonra çıkmak istemedim diyebilirim. Son cümlesine kadar baştan sona aksiyon dolu, hızlı, hareketli ve kesinlikle kendini okutan bir kitaptı; bir sayfasında bile sıkılmadım. Olayların hızlı geliştiği kitaplarda genelde sıkılırım, beni bunaltır, fakat buradaki ayar o kadar iyi tutturulmuştu ki bir sayfada durup bekleme ihtiyacı hiçbir şekilde hissetmedim. Yazarın anlatımı orta karardı, ne çok boğuyordu ne çok başı boş bırakıyordu; çeviride de gözüme batan kısımlar yoktu. Bu tutarlılık kitabın bir çırpıda bitmesinde büyük etken sanırım :D
Oturup uzun uzun karakterlerinden bahsetmek isterdim fakat bir karakterden girsem, sürüsüne bereket spoiler verip çıkarım ve spoiler vermek pek sevdiğim bir şey değil; o yüzden elimden geldiğince yüzeysel bir şekilde konuşmaya çalışacağım. Ellie pek ne istediğini bilmiyormuş gibi geldi bana: Bir yandan "Ben artık dürüst olacağım, insanları dolandırmayacağım," derken bir yandan da aklından bin bir plan kurmaya ve bu planları uygulama çalışmalarına devam ediyordu. En sonunda da dürüst yaşama kararı nedeniyle başına gelenler zaten ayrı bir şey. İnsanları dolandırmadan yaşamak bu kadar zor olmamalı arkadaş, falan diye düşünmüştüm bir noktada.

Camden... Camden konusundaki hislerim çok karışık. Özellikle Ellie'nin onu anlatışı - daha doğrusu "küçük Ellie'nin" - sayesinde edindiğim izlenimle, Ellie'nin yıllar sonra karşısında bulduğu Camden arasındaki dağlar kadar farkı bildiğim için. Sanırım yazar, Camden'ın ne kadar değiştiğini göstererek Ellie'nin içine düştüğü ikilemi göstermek istemiş, doğrusu bence başarmış da. Bir noktaya kadar gerçekten sevdiğim, tatlı, sempatik ve kesinlikle seksi - zaten yazar bu konuda şüpheye yer bırakmamış - bir karakterdi; fakat bir noktadan sonra tam olarak hakkında ne düşünsem bilemedim. Kitabın sonunda bile. Sanırım ona tam olarak ısınmam pek mümkün olmayacak.
Javier ise ta en başından beri yamuk olduğunu - yamuktan kastım "kötü" - bildiğimiz bir karakterdi ve ben kitaplardaki bütün o "kızın geçmişindeki eski sevgilinin geri gelmesi olayı"nı çok sevdiğim için - bu da benim klişe aşkım işte - bütün kitap boyunca Javier ve Ellie'nin karşılaşacakları anı bekleyip durdum. Hatta biraz fazla beklenti içine girmiş olabilirim... ama elimde değil, bu tür kitapların en eğlenceli yanları bence içerdikleri drama. Javier'den çok kötü bir karakter olarak bahsediliyor ve kitapta birkaç kere Ellie "onun kesecek parmakları vardır" tarzı bir ifadede bulunuyor fakat henüz onun gerçekten kötü bir şey yaptığını görmediğim için kin besleyemiyorum... Olmuyor.

Küçük Ellie'den kastımın ne olduğuna gelirsek, yazar biraz günümüzden biraz da geçmiş zamandan bahsederek yazmış kitabı. Birkaç sahne o anda geçiyor, sonra geçmişe gidiyoruz ve Ellie'den "kız" diye bahsedilen bir üçüncü kişi anlatımıyla bize geçmişte olan olaylar aktarılıyor - kitabın bu kısmı beni aşırı rahatsız etmemiş olsa da, bilmiyorum, pek ısınamadığım yerlerdi. Eğer yazar buraları biraz daha duygu katarak anlatmış olsaydı, kesinlikle daha çok sevebileceğimi biliyorum.
Kitabın sonu da tam bir son değildi, yani bu şekilde bırakıldığında sadece kafanızda bir sürü soru oluşuyor: "Camden ne yapacak?", "Şimdi ne olacak?", "Ellie'nin aklından neler geçiyor?", "Javier'ı daha çok görecek miyiz?" (Belki sonuncusu sadece benim kafamdan geçmiştir...). Kısaca özetlemek gerekirse tabii, okurken oldukça eğlendiğim ve hızlı bir şekilde sonuna geldiğim, devam kitabını büyük ihtimalle okuyacağım, boş bir vakitte veya kafanız çok doluyken rahatlamak ve eğlenmek için okunabilecek, hoş bir kitaptı Günahlar ve İğneler. Orijinal kapak kullanılmış olmasına rağmen kapağına pek ısınamadım gerçi... Benim aklımdaki Ellie kesinlikle öyle değil.

Not: Facebook çekilişimize katılmayı unutmayın! Tık tık!