Athena'nın Güncesi

Adı: Ben, Earl ve Ölen Kız

Orijinal Adı: Me and Earl and the Dying Girl

Yazarı: Jesse Andrews

Yayınevi: Pegasus Yayınları

Sayfa Sayısı: 328

Goodreads Puanı: 3.59

Seri: -

Puanım: 2/5

Ben
Adım, Greg Gaines. On yedi yaşındayım. Bu kitabı ben yazdım. Pek hoş göründüğüm söylenemez ve büyük olasılıkla bir mantar beynimi yiyor. İnsan olduğumdan bile emin değilim.

Earl
Earl Jackson, arkadaşım sayılabilecek tek kişi. Birlikte vasat filmler çekeriz. Werner Herzog en büyük ilham kaynağımız. Earl genellikle şiddetli bir öfkeyle doludur.

Ölen Kız
Son sınıfta, annem beni kanser hastası bir kızla arkadaş olmaya zorladı ve bu, tüm hayatımı mahvetti. 

Ben, Earl ve Ölen Kız'a Pegasus Yayınları'nın kitabı basacağını öğrenmemden önce, ekitap formatında başlamış, kitabın ilk 100 sayfasından sonra sıkılarak kitabı yarım bırakmaya karar vermiştim. Okurken sıkıldığım ve okumayı sürdürdüğüm durumda sadece sıkılmaya devam edeceğim bir kitabı okumanın pek anlamı yok gibiydi. Peki neden şimdi bu kitabı oturup bitirdim? İnanın ben de bilmiyorum.

- Ana karakterin aynı zamanda kitabın yazarı olmasından kaynaklı basit dili, beni okurken rahatsız etmedi fakat kitaba karşı bakışımı da pek değiştirmedi. Son derece akıcıydı ve kolay okunuyordu. Zaten kitabı başladığım gün bitirmiş olmamın başka açıklaması olamaz.

- Bütün kitap boyunca Greg'in o sıralar yaşamakta olduğu ve daha önceki yıllarda yaşadığı aptal anıları okuduk durduk. Birçok insan kitaba bayılmış fakat kitapta bu kadar beğenilenin ne olduğunu pek göremedim ben. Greg'in Rachel'ın kanserini içselleştirememesine rağmen kızı sürekli güldürmeye çalışması hoştu evet ama bilmiyorum... bir şeyler eksik veya fazlaydı.

- İlk paragrafta da bahsettiğim üzere, kitabı okurken son derece sıkıldım. Yer yer gülümsediğim kısımlar olsa ve kitap da komik olmak için büyük bir çaba harcasa da, beğenmeyi gerçekten istememe rağmen bende büyük bir etki yaratamadı.

- Kitabın ana karakteri Greg, bütün hayatını insanların kendisi hakkında kötü düşünmemesine çabalayarak, arkadaşsız bir şekilde geçirmiş bir lise öğrencisi. Konuştuğu ve takıldığı, arkadaşı sayılabilecek tek kişi olan Earl bile tam olarak arkadaşı değil. Rachel'la arkadaşlıkları da tamamen Greg'in annesinin zoruyla gerçekleşen bir durum. 

Sanırım kitabı umduğum kadar sevememiş olmamın nedeni, ana karakteri sevilesi bulamamış olmam. Belki de amaç buydu kitaptaki, bilemeyeceğim, fakat tüm kitap boyunca sürekli Greg'in aptallıklarını okumak beni çok sıktı. Olay örgüsünün başı ve sonu pek yok gibiydi, Rachel'ın ölümü hariç, ve Greg'in zırvalarını okumak beni pek çekmedi. Herhangi sıkıcı bir karakterin hayatı hakkında üç yüz sayfa okumanın beni çekeceğini pek sanmıyorum.

- Kitapta eminim ciddiye alınması gereken hayat dersleri veya suratına gülünmesi gereken ironik ögeler vardı fakat ben hepsini kaçırmışım gibi hissediyorum ve açıkası kaçırmış olmakla pek bir problemim yok. 

Yorumu çok uzatmayacağım çünkü aklıma diyecek pek bir şey gelmiyor. Sanırım sorun sadece kitabın bana hitap etmemesindeydi. Değişik anlatımı ve gençlik tarzı kitaplara getirdiği farklı bakış açısıyla, aslında okuyacağınız sıradan bir young adult kitabı değil Ben, Earl ve Ölen Kız. Kitaptan nefret etmedim ama kitaba karşı özel, öyle aman aman bir sevgi duyduğum da söylenemez. Kitabın ne yapmaya çalıştığını kavrayamadığımı hissediyorum.

Bence merak ediyorsanız okuyun, belki benim görmeyi başaramadığım şeyi görürsünüz veya Greg'de kendinizi bulursuuz veya bilmiyorum. Kitabı benim beğendiğimden daha çok beğenme ihtimaliniz yüksek.