Athena'nın Güncesi

Adı: Bir Sonraki Hayatımız

Orijinal Adı: The Next Together

Yazarı: Lauren James

Yayınevi: Yabancı

Sayfa Sayısı: 360

Goodreads Puanı: 3.17

Seri: The Next Together #1

Puanım: 1/5

Sevdiğiniz insanı kaç kere kaybedebilirsiniz? Katherine ve Matthew'nun kaderinde asırlar boyunca tekrar tekrar doğmak vardı. Her seferinde birbirlerine umutsuzca âşık oluyor ve trajik bir şekilde ayrılığı tadıyorlardı. Belki de bir sonraki hayatlarında her şey farklı olacaktı…

Kitap gerçekten güzel başladı ve yarısına kadar da keyifle devam etti. Ne zaman kitabın ortalarına vardım, o zaman iş biraz sıkıcılaşmaya başladı. İlk başlarda beni eğlendiren ve kitaptan keyif almamı sağlayan unsurlar, artık canımı sıkmaya ve beni kitaptan soğutmaya başlamıştı. Kitabın son sayfasını okuduğumdaysa hiç tatmin olmuş hissetmedim. Aksine, biraz kızgındım. Son sayfaya kadar okumuş olmamın tek bir nedeni vardı - bir soruya cevap arıyordum - ve kitap, bunu yanıtlamaya bile gerek görmemişti.

Durum şu ki, Bir Sonraki Hayatımız beni son yarıda çok hayal kırıklığına uğrattı. Katherine ve Matthew'un dört farklı zaman diliminde, dört farklı hayatta reenkarne olup bir şeyler yaşaması ve hepsinde birbirlerini bulması fikri keyifliydi. Farklı zaman dilimlerine ait hayatlardaki farklılıklarını ve benzerliklerini okumak, ilginç ve eğlenceli bir deneyimdi ve satır aralarındaki, bütün bu olayın bir "deney" olduğuna yapılan göndermeler kitabı daha da ilgi çekici kılıyordu.

Çünkü neden ortada bir deney vardı? Deneyi kim gerçekleştiriyordu? Deneyin sonunda ulaşmaya çalıştığı amaç neydi? Katherine ve Matthew'un tekrar tekrar gelmesinin ortadaki deneye katkısı neydi?

En başta kitaba olan ilgimi ve alakamı sağlayan bu sorular, kitabın yarısından sonra sadece canımı sıktılar ve kitaptan soğuttular beni çünkü 200+ sayfa okumuştum fakat bir soruyu bile yanıtlamaya yaklaşmamıştım. Bu noktada elim kitaba gitmemeye başladı ama kendimi okumaya zorladım çünkü 1) bitirmeye kararlıydım, 2) kitabın sonunda yanıtlanıyor olabilirdi sorular.

1'de hedeflediğim gibi kitabı bitirmeyi başardım, ama

kitap 2'de umduğum gibi soruları yanıtlamadı.

Hatta kitap hiçbir şey yapmadı. 360 sayfa boyunca, 4 farklı zaman diliminde Katherine ve Matthew'un tanışmasını, aşık olmalarını ve hatırlamalarını, tarihi olaylara yön vermelerini okuduk. Ama bu kadar. Kitabın sonunda, bütün bunların ne olduğuna dair 2 sayfa var. İki. Hakaret gibi gerçekten. Eğer sorularımın yanıtlanmayacağını, merakımın giderilmesi için bir başka kitap okumam gerekeceğini bilseydim (bknz [book: The Last Beginning]) doğrusu en baştan bu kitabı okumaya girişmezdim.

Ya da, The Last Beginning'in arkasını biraz daha erken okumuş olsaydım, Bir Sonraki Hayatımız'ı yarım bırakıp okumaya serinin ikinci (ve son) kitabından devam edebilirdim, çünkü şöyle diyor:

Kitap, arka kapağında, az önce sorduğum soruları soruyorsa, herhalde onları cevaplıyordur da diye düşünüyorum. Eğer bir noktada ikinci kitabı okuyan olursa ve ben bu kitap hakkındaki her şeyi çoktan unutmamışsam, biri gelip bana bu soruların cevabını söyleyebilir mi? Çünkü ikinci kitabı okumayı gerçekten hiç istemiyorum. Kendimi kandırılmış hissediyorum şu an.

Kaldı ki, aklımda sorudan bol bir şey yok şu an:

- Neden Katherine ve Matthew?

- Neden bir yerden sonra reenkarne olduklarını hatırladılar?

- Neden illa birbirlerine aşık olmak zorundalar?

- Neden deney, onların ilişkilerine göre "ilerliyor"?

- Neden dünyayı kurtarmak onlara kaldı?

- Deneyi kim yapıyor?

- Deneyi neden yapıyorlar?

- Deney Clove'un başının altından mı çıktı?

- Dünya Matrix usulü bir bilgisayarda mı sürüyor?

ve deney o yüzden mi var?

- Eğer öyle değilse, "insan" olan denekleri nasıl bilgisayara "yüklüyorlar"?

- Babam böyle pasta yapmayı nereden öğrendi?

Eğer kitap, sorularımdan bir kısmını yanıtlamış, geri kalanı da ikinci kitaba atmış olsaydı belki bu kadar rahatsız, bu kadar kandırılmış hissetmezdim ama kitabı yarım bırakmamış olmamın gerçekten de tek sebebi, sorularımdan bazılarına yanıt bulabileceğimi umuyor olmamdı. Hiçbir cevap alamadım. Belki de yeterince iyi okumamışımdır son sayfaları, bilmiyorum. Bildiğim tek şey şu an çok sinirliyim ve suçlusu da Bir Sonraki Hayatımız.

İşin bir başka üzücü yanı, okuyan herkes bu kitabı çok sevmiş. Goodreads listemde bu kitabı okuyup puan veren insanlar arasında, en düşük puan veren kişi 3 yıldız vermiş. Daha düşüğü yok. Kaldı ki, 3 yıldız veren de tek bir insan var. Herkes 4 ve 5 yıldızlar yağdırmış. Peki ben neden sevemedim? Neden hiç tatmin olmadım? Herkesin bariz bir şekilde aşık olduğu karakterlere ve olaylara ve anlatıma neden ben aşık olmadım?

Bu soruların cevabını asla öğrenemeyebiliriz. Çünkü ikinci kitabı okumayı düşünmüyoruz.

Not: Bir operasyon başlatıyorum. Adı, #EzgiArtıkGüzelKitaplarOkusun - Şeker Portakalı sayılmaz, o bir istisna.